Isinulat ni Jose Rizal noong 1869 nang siya ay walong taong gulang.
Sa Aking Mga Kabata
ni Jose P. Rizal 
Isinalin sa Pilipino di kilala
 
Kapagka ang baya'y sadyang umiibig 
Sa kanyang salitang kaloob ng langit, 
Sanglang kalayaan nasa ring masapit 
Katulad ng ibong nasa himpapawid.
Pagka't ang salita'y isang kahatulan 
Sa bayan, sa nayo't mga kaharian, 
At ang isang tao'y katulad, kabagay 
Ng alin mang likha noong kalayaan.
 
Ang hindi magmahal sa kanyang salita 
Mahigit sa hayop at malansang isda, 
Kaya ang marapat pagyamaning kusa 
Na tulad sa inang tunay na nagpala.
 
Ang wikang Tagalog tulad din sa Latin 
Sa Ingles, Kastila at salitang anghel, 
Sapagka't ang Poong maalam tumingin 
Ang siyang naggawad, nagbigay sa atin.
 
Ang salita nati'y huwad din sa iba 
Na may alfabeto at sariling letra, 
Na kaya nawala'y dinatnan ng sigwa 
Ang lunday sa lawa noong dakong una.
Jose Rizal biography,timeline,Jose Rizal's poems,Mi Ultimo Adios,My Last Farewell,A La Juventud Filipina
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment