Wednesday, May 7, 2008

PAG-IBIG NI JOSE CORAZON DE JESUS


PAG-IBIG NI JOSE CORAZON DE JESUS - a Tagalog poem about love. Jose Corazon de Jesus is also known as HUSENG BATUTE.



Pag-ibig
Isang aklat na maputi, ang isinusulat: Luha!
Kaya wala kang mabasa kahit isa mang talata;
Kinabisa at inisip mulang ating pagkabata;
Tumanda ka’t nagkauban, hindi mo pa maunawa.
Ang Pag-ibig, isipan mo, pag inisip, nasa-puso!
Pag pinuso, nasa-isip, kaya’t hindi mo makuro.
Lapitan mo nang matagal ang pagsuyo’y naglalaho;
Layuan mo at kay-lungkot, nanaghoy ang pagsuyo!
Ang pag-ibig na dakila aayaw nang matagalan,
Parang lintik kung gumuhit sa pisngi ng kadiliman.
Ang halik na ubos-tindi, minsan lamang na halikan,
At ang ilog kung bumaha, tandaan mo’t minsan lamang!
Ang pag-ibig kapag duwag ay payapa’t walang matagalan,
Parang lintik kung gumuhit sa pisngi ng kadiliman
Ang halik na ubos-tindi, minsan lamang na halikan,
At ang ilog kung bumaba, tandaan mo’t minsan lamang!
Ang pag-ibig na buko pa’y nakikinig pa sa aral,
Tandang di pa umiibig, nakikita pa ang ilaw,
Nguni’t kapag nag-alab na pati mundo’y nalimutan
Iyan, ganyan ang pag-ibig, damdamin mo’t puso lamang!
Kapag ikaw’y umuurong sa sakuna’t sa panganib
Ay talagang maliwanag at buo ang iyong isip:
Takot pa ang pag-ibig mo, hindi ka pa umiibig:
Pag umibig, pati hukay ay aariin mong langit!

Ang pag-ibig ay mata, ang pag-ibig ay di bulag;
Ang marunong na umibig, bawa’t sugat ay bulaklak:
Ang pag-ibig ay masakim at aayaw ng kabiyak;
O wala na kahit ano, o ibigay mo ang lahat!
“Ako’y hindi makasulat at ang Nanay nakabantay!”
Asahan mo, katoto ko, hindi ka pa minahal!
Nguni’t kapag sumulat na sa ibabaw man ng hukay,
Minamahal ka na niya nang higit sa kanyang buhay!
Kayong mga kabataang pag-ibig ang ninanais,
Kayong mga paruparong sa ilawan lumigid,
Kapag kayo’y umibig na, hahanapin ang panganib,
At ang pakpak ninyo’y masusunog sa pag-ibig!

PAG-IBIG
Isang aklat na maputi, ang isinusulat: Luha!
Kaya wala kang mabasa kahit isa mang talata;
Kinabisa at inisip mulang ating pagkabata;
Tumanda ka’t nagkauban, hindi mo pa maunawa.
Ang Pag-ibig, isipan mo, pag inisip, nasa-puso!
Pag pinuso, nasa-isip, kaya’t hindi mo makuro.
Lapitan mo nang matagal ang pagsuyo’y naglalaho;
Layuan mo at kay-lungkot, nanaghoy ang pagsuyo!
Ang pag-ibig na dakila aayaw nang matagalan,
Parang lintik kung gumuhit sa pisngi ng kadiliman.
Ang halik na ubos-tindi, minsan lamang na halikan,
At ang ilog kung bumaha, tandaan mo’t minsan lamang!
Ang pag-ibig kapag duwag ay payapa’t walang matagalan,
Parang lintik kung gumuhit sa pisngi ng kadiliman
Ang halik na ubos-tindi, minsan lamang na halikan,
At ang ilog kung bumaba, tandaan mo’t minsan lamang!
Ang pag-ibig na buko pa’y nakikinig pa sa aral,
Tandang di pa umiibig, nakikita pa ang ilaw,
Nguni’t kapag nag-alab na pati mundo’y nalimutan
Iyan, ganyan ang pag-ibig, damdamin mo’t puso lamang!
Kapag ikaw’y umuurong sa sakuna’t sa panganib
Ay talagang maliwanag at buo ang iyong isip:
Takot pa ang pag-ibig mo, hindi ka pa umiibig:
Pag umibig, pati hukay ay aariin mong langit!

Ang pag-ibig ay mata, ang pag-ibig ay di bulag;
Ang marunong na umibig, bawa’t sugat ay bulaklak:
Ang pag-ibig ay masakim at aayaw ng kabiyak;
O wala na kahit ano, o ibigay mo ang lahat!
“Ako’y hindi makasulat at ang Nanay nakabantay!”
Asahan mo, katoto ko, hindi ka pa minahal!
Nguni’t kapag sumulat na sa ibabaw man ng hukay,
Minamahal ka na niya nang higit sa kanyang buhay!
Kayong mga kabataang pag-ibig ang ninanais,
Kayong mga paruparong sa ilawan lumigid,
Kapag kayo’y umibig na, hahanapin ang panganib,
At ang pakpak ninyo’y masusunog sa pag-ibig!

, ,,,,,,

No comments: